Βιογραφικό | Τραγούδια/Συναυλίες | Συνεντεύξεις | Άρθρα/Ομιλίες

Η άνεση και το χιούμορ που επιδεικνύει το μέλος της ομάδας «Εκφράσου», η οποία διοργανώνει τη συνάντηση, δεν είναι τυχαία. Εξασκείται τακτικά στον δημόσιο λόγο, τα τελευταία δε τέσσερα χρόνια και επαγγελματικά, αφού εκπαιδεύει σε αυτόν επαγγελματίες, ενηλίκους αλλά και παιδιά. Υστερα από δύο λεπτά, αφού έχει ενημερώσει το κοινό για τον περίπλοκο μαθηματικό τύπο που εκτιμά το ακριβές σημείο στο οποίο οι δύο «ήρωες» θα πρέπει να εγκαταλείψουν ασφαλώς το αεροσκάφος και έχει φυσικά πάρει και τη ζακέτα του (!), καταλήγει: «Τζέιμς, καλέ μου φίλε, θα πηδήξουμε στην τύχη και ο Θεός βοηθός!». Το κοινό ξεσπάει σε γέλια και χειροκροτήματα.

Αυθόρμητη επικοινωνία

Το Εργαστήρι Αυθόρμητου Λόγου «Εκφράσου» δημιουργήθηκε χάρη στην προσωπική διάθεση για μάθηση και συνεχή αυτοβελτίωση του εμπνευστή του, τραγουδοποιού και ιδιοκτήτη ωδείου κ.Αλέξανδρου Φωτεινού. Οταν μοιράστηκε με φίλους από τον όμιλο ρητορικής τέχνης, στον οποίο συμμετέχει, την ανάγκη για βελτίωση στην αυθόρμητη επικοινωνία, οι ιδέες έπεσαν βροχή. Μια μικρή παρέα διοργάνωσε την πρώτη δοκιμαστική συνάντηση, ώσπου στην πρόσφατη 15η βραδιά (22 Νοεμβρίου 2015) περισσότεροι από 30 άνθρωποι – εκ των οποίων οι μισοί για πρώτη φορά – συγκεντρώθηκαν για να εκφραστούν, να συνομιλήσουν, να παίξουν, να γνωριστούν, να διασκεδάσουν.

Μέσα από διαφορετικές ενότητες, συγκεκριμένης διάρκειας, οι συμμετέχοντες εξασκούνται στην απροετοίμαστη ομιλία. Τα θέματα ποικίλα, από την επιστήμη, τη μουσική, τις νέες επιστημονικές ανακαλύψεις ως το ατέρμονο δίλημμα «βουνό ή θάλασσα» και το χειρότερο δώρο που έχει κάποιος δεχθεί. Στον διάλογο ερωτήσεων «απαγορεύονται» οι απαντήσεις, ενώ στην ενότητα «Λέξεις από την τσέπη» ακούγονται οι πιο περίεργες ιστορίες. Αταίριαστες μεταξύ τους λέξεις εμφανίζονται εμβόλιμα και ο ομιλητής καλείται να τις χρησιμοποιήσει συνθέτοντας μια ομιλία με νόημα και ειρμό. Στον αλυσιδωτό λόγο, τρεις διαφορετικοί άνθρωποι καλούνται να αναπτύξουν ένα θέμα λέξη-λέξη, εκπλήσσοντας τελικά ο ένας τον άλλο.

«Παιχνίδι ρόλων»

«Καλησπέρα, το θέμα μας σήμερα είναι εάν και κατά πόσο θα πρέπει να τροποποιηθεί η Συνθήκη Σένγκεν» λέει, ως δημοσιογράφος, ο κ. Γιώργος Παναγιωτόπουλος στους τρεις εθελοντές που κάθονται απέναντί του για να πάρουν μέρος σε ένα παιχνίδι ρόλων. Ενας ξενοφοβικός βουλευτής, ένας αστυνομικός και μια συγγενής θύματος δίνουν συνέντευξη μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι. «Συχνά όταν σκέφτομαι θέματα έχω στο μυαλό μου ποιος θα ήθελα να τα απαντήσει. Επίσης το κοινό καθορίζει πολλά θέματα αυθόρμητα καθ’ όλη τη διάρκεια της συνάντησης» αναφέρει στο «Βήμα».

«Η προσωπική εξέλιξη ήταν το δικό μου κίνητρο, καθένας όμως έχει διαφορετικούς στόχους. Να αποβάλει τον φόβο της σκηνής, της έκθεσης μπροστά σε κοινό, τον φόβο της αποτυχίας, να πλουτίσει το λεξιλόγιό του ή απλώς να διασκεδάσει και να γνωρίσει ενδιαφέροντες ανθρώπους» λέει ο κ. Φωτεινός. Οπως εξηγεί, στις πρώτες απόπειρες αυτοσχεδιασμού έλεγε μια-δύο προτάσεις και μετά στέρευε από ιδέες και εγκατέλειπε την προσπάθεια. Η ευστροφία όμως ενός Ελληνοαμερικανού, έμπειρου σε παιχνίδια αυτοσχεδιασμού, του άνοιξε νέους ορίζοντες.

Οταν του ζήτησαν να μιλήσει για τη φωτογραφία ενός αστροναύτη, εκείνος γελώντας δυνατά είπε: «Μου θυμίζει τη γιαγιά μου, επειδή όταν ήμουν μικρός είχε τόσο πολλές ρυτίδες που όταν ερχόταν να με φιλήσει για καληνύχτα προτιμούσα να γίνω αστροναύτης και να πάω στο φεγγάρι», καταλήγοντας σε μια δίλεπτη ομιλία για τη γιαγιά του. «Αυτό μού έδειξε ότι κάθε ερέθισμα μπορώ να το “στρίψω” προς όποια κατεύθυνση θέλω. Το πρώτο βήμα είναι να ανέβει κάποιος στη σκηνή, να κατακτήσει ένα επίπεδο αυτοπεποίθησης και στη συνέχεια θα αναπτύξει δικές του τεχνικές και ταχύτητα σκέψης» εξηγεί στο «Βήμα» ο κ. Φωτεινός, προσδιορίζοντας έτσι και το προσωπικό του επόμενο στοίχημα.

Η εμπειρία της πρώτης φοράς

Oσοι συμμετέχουν για πρώτη φορά παραμένουν συνήθως διστακτικοί, προτιμούν να παρακολουθήσουν την εξέλιξη της βραδιάς, αν και ορισμένοι αποφασίζουν με λίγη ενθάρρυνση να πάρουν τον λόγο. Το ανάλαφρο κλίμα, δεδομένου ότι τα θέματα δεν απαιτούν εξειδικευμένες γνώσεις, αλλά και το υποστηρικτικό περιβάλλον «ξεμπλοκάρουν» τους πρώτους. «Ηταν πολύ ωραία βραδιά, με χιούμορ, αυτοσχεδιασμό και θετική ενέργεια» σχολίασε η Δέσποινα, που ενημερώθηκε για τη συνάντηση μέσω Facebook και ήταν μάλιστα από τους τολμηρούς, καθώς ανέβηκε στη σκηνή δύο φορές.

«Για εμένα ήταν άκρως εκπαιδευτικό, θα ξαναέρθω οπωσδήποτε. Μαθαίνεις να βγαίνεις λίγο από το καβούκι σου, να γίνεσαι πιο δημιουργικός» είπε μια συμμετέχουσα. «Γίνεται με τόσο ευχάριστο τρόπο που βοηθάει. Ακόμα και εμείς που δεν συμμετείχαμε ενεργά σήμερα, θα “λυθούμε” την επόμενη φορά» εκτίμησε άλλη. Η ανταπόκριση, αλλά και το ευχάριστο κλίμα που διαμορφώνεται, δίνει το δικαίωμα στον εμπνευστή να οραματίζεται πως το εγχείρημα θα μεγαλώσει.

Η ιδέα να υποστηριχθούν τεχνικά νέες ομάδες, ώστε να διοργανώνουν τις δικές τους βραδιές Αυθόρμητου Λόγου, υπό την ομπρέλα του «Εκφράσου», ανά την Ελλάδα είναι φυσικά καλοδεχούμενη. «Κέρδος για όλους τους συμμετέχοντες είναι η προσωπική εξέλιξη, όχι τα χρήματα. Το “Εκφράσου” είναι και θα παραμείνει μη κερδοσκοπικό. Στόχος είναι να ανανεώνεται συνεχώς, με νέες δραστηριότητες, θεματικές βραδιές ή ακόμα και ομιλίες για όσους ενδιαφέρονται και πέρα από τη διασκέδαση» επισημαίνει ο κ. Φωτεινός.

Από τις εννιά ως τις δώδεκα το πρωί της Τρίτης, παιδιά πέμπτης και έκτης Δημοτικού θα ζητούν από τους διερχόμενους πολίτες να τους… παραδώσουν το πακέτο των τσιγάρων τους, με αντάλλαγμα ένα ειδικό cd που έχει βοηθήσει εκατοντάδες ανθρώπους να κόψουν το κάπνισμα. Μέσω αυτής της πρωτοβουλίας, η ελληνική οργάνωση που αποτελεί μέλος του Ευρωπαϊκού Δικτύου για την Καταπολέμηση του Καπνίσματος, επιχειρεί να διαδώσει το μήνυμα ότι οι άκαπνοι δημόσιοι χώροι είναι δικαίωμα όλων των πολιτών και κυρίως:

• των παιδιών που εκτίθενται στις επιπτώσεις του παθητικού καπνίσματος σε κάθε επίσκεψή τους σε δημόσιο χώρο
• των ανθρώπων που έχουν αντιμετωπίσει κάποια περιπέτεια υγείας και γι’ αυτό οφείλουν να αποφεύγουν την έκθεση στο παθητικό κάπνισμα
• των εγκύων που προσπαθούν να αποφύγουν τον καπνό
• όλων των πολιτών που δεν καπνίζουν και γι’ αυτό η βραδινή τους έξοδος μετατρέπεται σε… μαρτύριο

«Τα στρατόπεδα είναι πλασματικά»

«Το σύνθημά μας είναι “καπνιστές και μη, όλοι μαζί για τη δημόσια υγεία”. Κύριο μέλημά μας είναι να αποδείξουμε ότι ο διαχωρισμός σε δύο στρατόπεδα – καπνιστών και αντικαπνιστών – δημιουργεί ένα πλασματικό ντιμπέιτ που ευνοεί κυρίως τις καπνοβιομηχανίες. Αντιθέτως, εμείς έχουμε διαπιστώσει ότι ακόμα και οι καπνιστές επιθυμούν τους καθαρούς και άκαπνους δημόσιους χώρους και πιστεύουμε ότι ως διαφορετικές κοινωνικές ομάδες δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε», σχολιάζει μιλώντας προς το «Βήμα» ο κ. Αλέξανδρος Φωτεινός, πρόεδρος της «NoSmoke.gr».

Βασικό αίτημα της οργάνωσης είναι η καθολική εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου, με έμφαση στους χώρους μαζικής εστίασης και διασκέδασης, οι οποίοι αποτελούν το μόνιμο «αγκάθι» στην εφαρμογή του εν λόγω νόμου. Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε το Κέντρο Ελέγχου Πρόληψης Νοσημάτων τον περασμένο Απρίλιο, το αίτημα της απαγόρευσης του καπνίσματος υποστηρίζεται από το 69,4% των ερωτηθέντων σε ό,τι αφορά τους χώρους εστίασης και από το 62,9% σε ό,τι αφορά τα κέντρα διασκέδασης.

Με στόχο να ενώσει πολλές διαφορετικές κοινωνικές ομάδες υπό το σύνθημα της καθολικής εφαρμογής του αντικαπνιστικού νόμου, η οργάνωση «NoSmoke.gr» απευθύνθηκε… στους μαθητές και στους ποδηλάτες. Ετσι, στη διοργάνωση της Τρίτης, πέρα από τους μαθητές Δημοτικού, θα παραστούν και οι αθλητές της Πανελλήνιας Ποδηλατικής Ομοσπονδίας, μεταφέροντας τις δικές τους απόψεις για την υγεία και την ευεξία.

«Τα παιδιά σκαρφίζονται τρόπους να… μεταπείσουν τους καπνιστές»
Την ίδια στιγμή, το όφελος για τους μαθητές που θα συμμετάσχουν θα είναι διπλό. Αφενός, θα ενημερωθούν από πρώτο χέρι για τις βλαβερές συνέπειες του καπνού, θωρακίζοντας το μέλλον τους από την υιοθέτηση μιας τέτοιας συνήθειας. Αφετέρου, θα λάβουν την πρώτη τους εμπειρίας στον… εθελοντισμό, καθώς θα αναλάβουν να εφεύρουν ευφάνταστους τρόπους για να πείσουν τους διερχόμενους καπνιστές να κόψουν το τσιγάρο!

«Τα παιδιά είναι ενθουσιασμένα και σκαρφίζονται διαρκώς νέους τρόπους να πείσουν τους καπνιστές να τους παραδώσουν τα τσιγάρα τους και να λάβουν το ειδικό cd. Αρκετοί μαθητές μάλιστα έκαναν την πρώτη τους “δοκιμή” με τους ίδιους τους γονείς ή τους θείους τους, προσπαθώντας να τους πείσουν να κόψουν το τσιγάρο. Είναι συγκινητικό να βλέπεις πόσο σοβαρά πήραν το ρόλο τους. Αυτό δείχνει ότι τα πράγματα αλλάζουν σταδιακά για τη νέα γενιά», αναφέρει μιλώντας στο «Βήμα» η κυρία Μαρία Μαυρομάτη, διευθύντρια του δημοτικού σχολείου «Εκπαιδευτήρια Παντζοπούλου», του οποίου οι μαθητές θα συμμετάσχουν στη σημερινή πρωτοβουλία.

Info:
Πού; > Πεζόδρομος της Ερμού, Αθήνα
Πότε; > Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καπνίσματος - Τρίτη 31/5/2011 - Ωρα 9-12.00 π.μ.

Από την πλευρά του ο νομικός σύμβουλος της Οργάνωσης Δημήτριος Διαμαντόπουλος επεσήμανε ότι «πέρυσι, στις 30 Ιουνίου, με το που βγήκε η υπουργική απόφαση κάναμε προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας ώστε να μην υπάρχει καμία εξαίρεση. Η υπόθεση ανεβλήθη για τον ερχόμενο Οκτώβριο γιατί στο μεταξύ εστάλη έγγραφο από το υπουργείο Υγείας, στο οποίο αναφερόταν ότι εξετάζεται η πλήρης απαγόρευση του καπνίσματος. Φυσικά, μας βρήκε ο καινούργιος νόμος, κατά του οποίου και θα προσφύγουμε εάν δεν μας ικανοποιεί».

Αξίζει να σημειωθεί ότι στη διαμαρτυρία συμμετείχαν και καπνιστές, όπως π.χ. η Κέλυ Βάγια, χρόνια καπνίστρια, η οποία όπως μας ανέφερε «ανήκω στο 70% αυτών που επιθυμούν να κόψουν το κάπνισμα. Είναι θέμα σεβασμού προς τον συνάνθρωπο. Έχω τρία παιδιά και βλέποντάς τα να μεγαλώνουν, διαπιστώνω πως δεν είναι σωστό να εθίζονται σε αυτή τη συνήθεια».

Όπως επεσήμανε στην «Κ», ο δρ Ιωάννης Παπαδόπουλος, επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών και συντονιστής του Παραρτήματος Θεσσαλονίκης της ΜΚΟ «Νosmoke.gr», «πρόβλημα αποτελούν και οι εξαιρέσεις στον ίδιο τον νόμο που αντιβαίνουν το Σύνταγμα και τη σύμβαση - πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για τον έλεγχο του καπνού και το Κοινοτικό Δίκαιο». Είναι χαρακτηριστικό ότι ο νόμος παραβιάζει την «αρχή της ισότητας» σε ότι αφορά τους εργαζομένους σε καταστήματα μικρότερα των 70 τ. μ. Όπως εξηγεί ο κ. Παπαδόπουλος, στην περίπτωση που ο ιδιοκτήτης του καταστήματος επιλέξει να καθοριστεί ο χώρος ως καπνιζόντων, οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα δικαίωμα σε χώρο εργασίας ελεύθερο από καπνό, όπως ισχύει με βάση τον νόμο σε κάθε εργασιακό χώρο. «Αυτή η κατάσταση πρέπει να σταματήσει», δήλωσε ο πρόεδρος της ΜΚΟ «Νosmoke.gr» κ. Αλέξανδρος Φωτεινός και πρόσθεσε ότι «διακυβεύονται η δημόσια υγεία, το κράτος δικαίου και η προστασία του ανήμπορου πολίτη από την πολιτεία, αλλά και η διεθνής εικόνα της Ελλάδας και η ποιότητα των τουριστικών υπηρεσιών». Καταλήγοντας τονίζει: «Κανείς δεν έχει δικαίωμα να παραμένει απαθής θεατής μιας σιωπηλής γενοκτονίας που συμβαίνει δίπλα μας, γύρω μας».

Την 1η Ιανουαρίου βρέθηκα σε κάποιο jazz club. Με το που μπήκα μέσα μαγεύτηκα. Το συγκρότημα ήταν εκπληκτικό! Με μαγνήτισαν! Κάρφωσα τα μάτια μου και τα αφτιά μου πάνω τους και παρακολουθούσα την κάθε τους νότα. Το άκουσμα που κυριαρχούσε ήταν rock'n'roll και αρκετά ζευγάρια χόρευαν. Ορισμένοι μάλιστα ήταν εκπληκτικοί χορευτές! Λατρεία για το χορό! Πάθος για τη ζωή και τον έρωτα! Απ' τις στιγμές εκείνες που παρακαλάς να είχες κι άλλα μερικά ζευγάρια μάτια για ν' απολαύσεις ακόμα περισσότερο αυτό που βλέπεις! Και τότε, μετά από αρκετή ώρα συνειδητοποίησα πως δε μου μύριζε καθόλου καπνός. Αρχισα να κοιτάζω γύρω μου και να παρατηρώ έναν-έναν τους θαμώνες. Κανείς δεν κάπνιζε. Αραγε να ήταν τυχαίο ή εφαρμόστηκε επιτέλους η απαγόρευση του καπνίσματος στα bar; Μα τι τέλεια που ήταν! Να μπορείς να απολαύσεις όλη αυτή τη μαγεία ελεύθερος, χωρίς να είσαι αναγκασμένος να εισπνέεις δηλητηριασμένο αέρα!

Την επόμενη μέρα πήγα σε κάποια disco που είχα ξαναπάει τις πρώτες μέρες και συνάντησα και πάλι καθαρό αέρα. Ήταν φανερό. Οι Γάλλοι εφάρμοσαν την απαγόρευση του καπνίσματος που είχαν εξαγγείλει εδώ και πάνω από ένα χρόνο. Παρατηρούσα τον κόσμο. Όλα εξελίσσονταν φυσιολογικά. Τίποτα άλλο δεν έδειχνε να έχει αλλάξει. Οι άνθρωποι και πάλι διασκέδαζαν. Και σεβάστηκαν το νόμο. Δεν έβλεπες πουθενά παραβάτες. Έ, βέβαια, λογικό είναι. Επί ενάμισι χρόνο το κράτος ενημέρωνε τον κόσμο και έχτιζε τα θεμέλια για την αποδοχή του νόμου. Συν βέβαια την απειλή τσουχτερών προστίμων για τις επιχειρήσεις που τυχόν δε συμμορφωθούν.

Αντίστοιχες οι εικόνες και τις επόμενες δυο μέρες. Τα μαγαζιά και πάλι γεμάτα. Οι επιχειρήσεις ήταν φανερό πως δε ζημιώθηκαν στο παραμικρό απ' την αλλαγή του νόμου. Συναντούσες κάποια άτομα να καπνίζουν στα πεζοδρόμια έξω απ' τα bar. Αλλά κι αυτοί ακόμα σίγουρα κάπνιζαν λιγότερα τσιγάρα απ' όσα θα κάπνιζαν αν επιτρεπόταν μέσα στο μαγαζί. Σε τελική ανάλυση δηλαδή ΟΛΟΙ ΩΦΕΛΗΜΕΝΟΙ!!! Αυτό ακριβώς που έχουμε ακούσει και για τις άλλες χώρες που εφαρμόστηκαν αντίστοιχοι νόμοι: Ιταλία, Ισπανία, Ιρλανδία, Σουηδία, Αγγλία κλπ. Ενώ πριν την απαγόρευση ψιθυρίζεται και κυκλοφορεί μια κινδυνολογία ότι θα μειωθεί η πελατεία στα νυχτερινά μαγαζιά και θα χάσουν τη δουλειά τους και τέτοια, τελικά έχει αποδειχθεί ότι η πελατεία όχι μόνο δε μειώνεται, αλλά ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ! Γιατί όλοι όσοι έβγαιναν πριν, συνεχίζουν να βγαίνουν, απλώς καπνίζουν εκτός του μαγαζιού ή στο κάτω-κάτω καπνίζουν λιγότερο. Επίσης κυκλοφορούν περισσότερο οι μη καπνιστές, που με την προηγούμενη κατάσταση επισκέπτονταν πιο αραιά χώρους με καπνό. Ταυτόχρονα όλο και περισσότεροι άνθρωποι αποφασίζουν να κόψουν το κάπνισμα ή να μη το ξεκινήσουν καθόλου, με αποτέλεσμα ο αριθμός των καπνιστών να μειώνεται συνεχώς. Πολλαπλά λοιπόν τα οφέλη και σαφώς ΟΛΟΙ ΩΦΕΛΗΜΕΝΟΙ! (Εκτός βέβαια από τους καπνοβιομηχάνους που βλέπουν τα κέρδη τους να συρρικνώνονται και για να τα αυξήσουν στρέφονται προς τα μικρά παιδιά και τις χώρες του τρίτου κόσμου!)

Βιώνοντας λοιπόν το «πριν» και το «μετά» στο Παρίσι αναρωτήθηκα: Μα τόσο πιο έξυπνοι είναι οι Γάλλοι από μας; Τόσο πιο θαρραλέοι και υγιώς σκεπτόμενοι είναι οι πολιτικοί τους απ' τους δικούς μας; Τόσο πιο συνειδητοποιημένοι είναι οι Γάλλοι πολίτες από τους Έλληνες; Μα είναι ηλίου φαεινότερο ότι το σύστημα απαγόρευσης του καπνίσματος στους δημόσιους χώρους είναι 100 φορές καλύτερο από της μη απαγόρευσης. Τι περιμένουν οι δικοί μας για να το εφαρμόσουν; Τόσες πολιτισμένες χώρες το εφάρμοσαν και όλες είχαν ΚΡΑΥΓΑΛΕΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑ! Η καινούρια κατάσταση που διαμορφώθηκε, ήταν καλύτερη της προηγούμενης σε όλους τους τομείς. Και τελικά και στον οικονομικό! Πόσοι ακόμα άνθρωποι θα πρέπει να πεθάνουν, για ν' αποφασίσει και το Ελληνικό κράτος ν' ακολουθήσει το παράδειγμα των προοδευμένων χωρών; Πόσες ακόμα επιστημονικές αποδείξεις πρέπει να έχει το Ελληνικό κράτος, για να δεχθεί το αυτονόητο;

Οι εικόνες που είδα και έζησα 10 μέρες στο Παρίσι έμειναν τόσο βαθιά χαραγμένες στο μυαλό μου, που ορκίστηκα στον εαυτό μου να συνεχίσω τον αγώνα μου μέσα απ' το «Nosmoke.gr», να κάνω ότι μπορώ για να πολεμήσω τον παραλογισμό, να αφυπνίσω τους νέους και να συμβάλλω τελικά στην επίσπευση του εκσυγχρονισμού της σχετικής νομοθεσίας στη χώρα μας.