Τα παιδιά ταξιδεύουν στο πεντάγραμμο

Η εκμάθηση κάποιου οργάνου επηρεάζει τον χαρακτήρα και τη δημιουργικότητα των μικρών... Μότσαρτ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Γιώργος Αράπογλου
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" την Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008
και αναφέρεται αποκλειστικά σε μαθητές του Ελεύθερου Ωδείου

 

«Ξεκίνησα να παίζω πιάνο όταν ήμουν έξι χρονών. Μου αρέσει πολύ η μουσική και θέλω να παίζω συνέχεια. Μετά άρχισα να συνθέτω και δικά μου μικρά κομμάτια, ενώ ό,τι άκουγα προσπαθούσα να το παίξω. Τώρα ξεκίνησα να μαθαίνω ντραμς. Είναι νωρίς ακόμα και δυσκολεύομαι, αλλά θα τα καταφέρω». O 9χρονος Γιάννης- Ανδρέας Αούστρια από μικρός έδειξε ότι αγαπά πολύ τη μουσική. Ο μεγάλος του αδερφός τραγουδά, όπως λέει, με πολύ καλή φωνή και έτσι από μικρός είχε ακούσματα που τον έσπρωξαν στο να αρχίσει να μαθαίνει πιάνο. Με την κατάλληλη εκπαίδευση κατάφερε να προχωρήσει πολύ γρήγορα, με αποτέλεσμα να θελήσει να δοκιμάσει και κάτι διαφορετικό. Οι επιθυμίες του, ωστόσο, δεν σταματούν εκεί. «Το πιάνο δεν θα το αφήσω, θα συνεχίσω να ασχολούμαι. Ντραμς δεν έχω αγοράσει ακόμα γιατί το σπίτι μου είναι μικρό και δεν χωράει, αλλά ελπίζω κάποια στιγμή να πάρω. Μόλις μάθω καλά και τα ντραμς, θα μάθω και κιθάρα!», δηλώνει ο Γιάννης- Ανδρέας Αούστρια.

Τα πρώτα βήματα στη μουσική είναι για τον καθένα κάτι ξεχωριστό. Πολλοί επιλέγουν να μάθουν κάποιο όργανο με βάση ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής που αγαπούν. Aλλοι γιατί έχουν επηρεαστεί από κάποιον φίλο που παίζει μουσική ή από τον αγαπημένο τους καλλιτέχνη, ενώ άλλοι απλώς για να γεμίσουν τον ελεύθερο χρόνο τους. Σε κάθε περίπτωση η εκμάθηση κάποιου μουσικού οργάνου εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, ωστόσο πηγάζει από την αγάπη για τη μουσική και τη δημιουργία.

«Πρώτιστο μέλημά μας είναι να ενθαρρύνουμε όλους να ασχοληθούν με τη μουσική. Υπάρχουν πολλές κατηγορίες μαθητών και η καθεμία χρειάζεται ειδικό χειρισμό. Ειδικά όταν το παιδί είναι σε μικρή ηλικία, πάντα συζητάμε μαζί του για να ανακαλύψουμε από πού προέρχεται η αγάπη του για τη μουσική και το συγκεκριμένο όργανο, ώστε να το συμβουλεύσουμε κατάλληλα και να το "ψυχολογήσουμε", ώστε να μπορέσουμε να του δώσουμε τα σωστά εφόδια. Σε ακόμα μικρότερες ηλικίες προτιμάμε να αρχίσουμε χωρίς όργανο, ώστε τα παιδιά να μπουν σε ένα περιβάλλον στο οποίο να γνωρίσουν όλους τους ήχους, να αγαπήσουν τη μουσική και να τη δουν σαν παιχνίδι», δήλωσε στα «ΝΕΑ» ο κ. Αλέξανδρος Φωτεινός, ιδιοκτήτης του Ελεύθερου Ωδείου.

Πάθος με το ακορντεόν

«Από μικρός είχα πάθος με το ακορντεόν. Όπου και να το άκουγα με μάγευε. Πάντα είχα στο μυαλό μου ότι αν ήταν να μάθω να παίζω κάποιο όργανο αυτό θα ήταν το ακορντεόν. Κάποτε μια φίλη μου είπε ότι είχε ένα παλιό που δεν το έπαιζε πια και σκέφτηκα να το αγοράσω εγώ για να μάθω. Τελικά ήταν πολύ μικρό για να μπορέσω να παίξω με αυτό, αλλά ήταν αρκετό για να με ωθήσει να γραφτώ στο ωδείο και να μάθω. Σιγά σιγά ελπίζω να μαζέψω και τα χρήματα να πάρω ένα δικό μου», δηλώνει στα «ΝΕΑ» ο 20χρονος φοιτητής του Πολυτεχνείου Μιχάλης Χανιώτης.

Το βασικότερο για να μάθει κάποιος να παίζει κάποιο όργανο, εκτός από την αγάπη του γι΄ αυτό, είναι η σωστή μεθοδολογία και, φυσικά, η συστηματική μελέτη. Βεβαίως, όπως καθετί έχει και η εκμάθηση της μουσικής τα δικά της μικρά μυστικά. «Το τρίπτυχο είναι χαλάρωση, υπομονή και επανάληψη σωστών κομματιών.

Ο μαθητής πρέπει να μην είναι σφιγμένος, να αφήνεται στο παίξιμό του και να απελευθερώνει το συναίσθημά του. Χρειάζεται να είναι υπομονετικός γιατί δεν είναι δυνατόν να τα καταφέρει όλα με την πρώτη και, φυσικά, θα πρέπει να κάνει συχνές επαναλήψεις, αρκεί αυτό που παίζει να είναι το σωστό», επισημαίνει ο κ. Φωτεινός.

«Έμενα στο σπίτι μετά το σχολείο και αισθανόμουν να πλήττω. Έτσι ζήτησα από τη μαμά μου να μάθω πιάνο. Μου αρέσει πολύ η μουσική, ακούω προσεκτικά και μετά προσπαθώ να παίξω. Προς το παρόν δεν είναι πολύ εύκολο, αλλά όσο μαθαίνω θα γίνομαι καλύτερη», δήλωσε στα «ΝΕΑ» η 9χρονη Μαρία Σελμανλλάρη, η οποία άρχισε μαθήματα πιάνου εδώ και περίπου έναν χρόνο.

«Ήθελα να παίζω τραγούδια του Θεοδωράκη»

«ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ άκουγα κάποια κλασικά κομμάτια και ονειρευόμουν να μάθω να τα παίζω στο πιάνο. Έτσι μια μέρα ζήτησα να ξεκινήσω μαθήματα. Μου αρέσουν πολύ και τα κλασικά και τα μοντέρνα. Έχω γράψει και μερικά δικά μου, αλλά ακόμα όχι κάτι μεγάλο», δήλωσε στα «ΝΕΑ» η 11χρονη Φωτεινή Σπανούδη, η οποία εδώ και τρία χρόνια κάνει μαθήματα πιάνου στο Ελεύθερο Ωδείο. Μαζί της ακολούθησε πριν από δύο χρόνια και ο 9χρονος αδερφός της Νίκος, ο οποίος, ωστόσο, προτίμησε να κάνει μαθήματα κιθάρας. «Ήθελα να μάθω να παίζω τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, που είναι ο αγαπημένος μου. Μετά θα μάθω να παίζω και ηλεκτρική κιθάρα και θα γράφω κι εγώ δικά μου τραγούδια», λέει στα «ΝΕΑ» ο Νίκος Σπανούδης. Τα δύο αδέρφια έχουν μια ιδιαίτερη σχέση με τη μουσική, αφού και οι γονείς τους την αγαπούν πολύ κι έτσι το «μικρόβιο» έχει περάσει και σε αυτά. Μάλιστα, πολλές φορές μελετούν μαζί, ενώ ο ένας έχει επιχειρήσει να διδάξει το όργανό του στον άλλο. «Προσπάθησα να μάθω κι εγώ κάποια κομμάτια στην κιθάρα και να δείξω στον Νίκο να παίζει κάποια στο πιάνο. Στον καθένα φαίνεται πιο δύσκολο το όργανο του άλλου, λόγω της συνήθειας, αλλά και στους δυο μας αρέσει και τα έχουμε καταφέρει καλά», συμπληρώνει η Φωτεινή.